Περί απογνώσεως, Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Να προσέχεις, αδελφέ, διότι ο εχθρός πολεμά ιδιαίτερα αυτούς που αγωνίζονται. Και πριν γίνει η αμαρτία ο εχθρός την παρουσιάζει ασήμαντη στα μάτια τους. Αφού όμως γίνει, ο πονηρός τη μεγαλώνει πάρα πολύ στα μάτια αυτού που αμάρτησε και ξεσηκώνει καταπάνω του αμέτρητα κύματα λογισμών απελπισίας και απόγνωσης. Έτσι πλημμυρίζοντας τον νου του αδελφού με τέτοιες σκέψεις, προσπαθεί να τον βουλιάξει στον βυθό της απόγνωσης.

(Ευεργετινός Α', σελ. 39)

Περί μετανοίας, Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Πήγαινε, αν θέλεις, στο δωμάτιο σου, κλείσε καλά τις πόρτες και παράθυρα και κάθε χαραμάδα που αφήνει φως, κάθισε μέσα, και θα δεις τι οδύνη έχει το σκοτάδι. Αν λοιπόν εδώ, που κάθεσαι χωρίς πόνο και βάσανα, υποφέρεις τόσο στο σκοτάδι, αν και μπορείς να βγεις μετά από λίγο, πόσο άραγε μεγάλη τιμωρία νομίζεις ότι είναι εκείνο το εξώτερο σκότος, όπου το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών και η άσβεστη φωτιά βασανίζουν αιώνια όσους οδηγήθηκαν οριστικά εκεί.

(Ευεργετινός Α', σελ. 71)

Λόγος εις την Ανάστασιν, Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Όπως ακριβώς ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος εξαιτίας της άμετρης φιλανθρωπίας Του, πέθανε ως προς τη σάρκα, η οποία χωρίστηκε προσωρινά από την ψυχή της, όχι όμως από τη θεότητα, και ανέστησε το σώμα Του και το ανέβασε στον ουρανό με όλη τη δόξα Του, έτσι και εμείς οι πιστοί, όταν πεθάνουμε και χωριστούμε από τα σώματα μας, δεν πρόκειται να χωριστούμε από τον Θεό. Κατά τη γενική ανάσταση θα πάρουμε τα σώματα μας και θα πλησιάσουμε τον Θεό με ανεκλάλητη χαρά, για να είμαστε πάντοτε μαζί Του. Πρόδρομος μας υπήρξε ο Αναστάς Ιησούς.

(Προς Ξένην Μοναχήν, Φιλοκαλία Δ', 249)

Περί της Αναστάσεως, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ας εορτάσουμε την εορτή αυτήν, κατά την οποία αναστήθηκε ο Κύριος. Διότι αναστήθηκε και ανέστησε μαζί του την οικουμένη. Και αυτός βέβαια αναστήθηκε, αφού έσπασε τα δεσμά του θανάτου. Εμάς όμως μας ανέστησε, αφού διέλυσε τους σωρούς των αμαρτιών μας.

(Εις το Άγιον Πάσχα, ΕΠΕ 36, 83)

Λόγος εις το Άγιον Πάσχα, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Πάσχα είναι η προσφορά και η θυσία του Σώματος και Αίματος του Χριστού, που τελείται κάθε τόσο στη Θεία Λειτουργία. Όσες φορές προσέρχεται σε αυτήν με καθαρή συνείδηση, Πάσχα γιορτάζεις. Πάσχα γιορτάζεις όταν μετέχεις στη θυσία αυτή.

(Κατά Ιουδαίων, Λόγος Γ’, ΕΠΕ 34, 176)

Ομιλία εις την καινήν Κυριακήν, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Όταν μπήκε ο Χριστός στην σύναξη των Μαθητών Του, ενώ οι πόρτες ήταν κλεισμένες, ο Θωμάς έλειπε μοναχά. Ήταν κι αυτό έργο της θείας οικονομίας: η απομάκρυνση του μαθητή να προξενήσει περισσότερη βεβαιότητα για την Ανάσταση. Διότι, αν ήταν μαζί ο Θωμάς, δεν θα είχε βέβαια αμφιβολία, κι αν δεν είχε αμφιβολία δεν θα ζητούσε με επιμονή, κι αν δεν ζητούσε δεν θα ψηλαφούσε. Αν όμως δεν ψηλαφούσε, δεν θα ομολογούσε τον Κύριο και Θεό, κι αν δεν ομολογούσε τον Κύριο και Θεό, τον Χριστό, δεν θα είχαμε εμείς διδαχθεί να Τον δοξολογούμε μ’ αυτόν τον τρόπο.

(P.G. 63, 928)

Θείος Λόγος

Στον Χριστό ήταν ένας ο θάνατος, ο θάνατος του σώματος. Αλλά και αυτός ο ένας θάνατος έγινε για μας, διότι ο Χριστός δεν ήταν υπόλογος στην αμαρτία, επομένως ούτε στον θάνατο. Εµείς όμως πεθαίνουµε διπλό θάνατο, γι' αυτό και ανασταινόµαστε με διπλή Ανάσταση. Πρώτη Ανάσταση είναι η απαλλαγή από τις αμαρτίες μας και συντελείται με το Βάπτισμά μας και την εν συνεχεία πνευματική μας ζωή. Δεύτερη είναι η Ανάσταση του σώματός μας στη Δευτέρα Παρουσία.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόµου, Κατά

µεθυόντων και εις την Ανάστασιν, ΕΠΕ 36, 163)

Θείος Λόγος

Σήμερα έγινε η λαµπρή μας νίκη. Σήµερα ο Κύριός μας, αφού έστησε το τρόπαιο της νίκης Του εναντίον του θανάτου και

διέλυσε την εξουσία του διαβόλου, µας χάρισε, με την Ανάστασή Του, τον δρόµο για τη σωτηρία μας. Ας χαιρόμαστε λοιπόν όλοι,

ας χορεύουµε, ας ευφραινόμαστε.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,

Εις το Άγιον Πάσχα, ΕΠΕ 36, 75)

Θείος Λόγος

Εξαιτίας της Ανάστασης του Χριστού επικρατεί μεγάλη χαρά στη γη και στον ουρανό. Διότι, αν υπάρχει χαρά στη γη και στον ουρανό όταν επιστρέφει ένας αμαρτωλός, πολύ περισσότερο θα υπάρχει χαρά αφού ολόκληρη η οικουμένη ελευθερώθηκε από τα χέρια

του διαβόλου. Τώρα σκιρτούν οι Άγγελοι, τώρα χαίρονται

οι Αρχάγγελοι, τώρα τα Χερουβείµ και τα Σεραφείμ εορτάζουν

μαζί μας την Ανάσταση και συγχαίρουν για τα δικά μας αγαθά.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Κατά

μεθυόντων και εις την Ανάστασιν, ΕΠΕ 36, 153)

Θείος Λόγος

Σήμερα, ημέρα της Αναστάσεως, ο Άδης συγκλονίζεται, ο διάβολος πενθεί, η αμαρτία νεκρώνεται, τα πονηρά πνεύματα εκδιώκονται,

οι άνθρωποι που ζουν επάνω στη γη ανεβαίνουν στον ουρανό,

οι ευρισκόμενοι στον Άδη νεκροί ελευθερώνονται από τα δεσμά του διαβόλου, και οι ευρισκόμενοι κοντά στο Θεό στους ουρανούς, φωνάζουν στο νικημένο διάβολο: Πού είναι θάνατε το κεντρί σου; Πού ευρίσκεται Άδη η νίκη σου; Αίτιος δε αυτής της εορτής και πανηγύρεως είναι ο Χριστός.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Εις την τριήμερον

Ανάστασιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, P.G. 50, 821)

Θείος Λόγος

Έµαθες τη νίκη; Έµαθες τον τρόπο της νίκης; Μάθε και πως έγινε το κατόρθωμα χωρίς κόπο. Δεν βάψαμε εμείς τα όπλα µε αίµα,

δεν παραταχθήκαμε σε μάχη, δεν δεχθήκαµε τραύματα, δεν είδαµε τον πόλεμο και κερδίσαµε τη νίκη. Ο αγώνας ήταν του Κυρίου και το στεφάνι δικό µας.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,

Εις το όνομα του κοιμητηρίου, PG. 49, 396)

Θείος Λόγος

Βλέπεις πόσο λαμπρή είναι η Ανάσταση;

Με την Ανάσταση έχουν έρθει σ' εμας άπειρα αγαθά.

Με αυτήν διαλύθηκε η απάτη των δαιμόνων.

Με αυτήν περιγελούμε τον θάνατο.

Με την Ανάσταση περιφρονούμε την παρούσα ζωή.

Με αυτήν επιθυμούμε σφοδρά τα µελλοντικά αγαθά.

Με αυτήν, ενώ έχουµε σώμα, μπορούµε να µιμηθούµε

τις ασώματες δυνάμεις, εάν θέλουµε.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,

Εις το Άγιον Πάσχα, ΕΠΕ 36, 75)

Θείος Λόγος

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

O Χριστός εκ των νεκρών ηγέρθη αναστηθείτε μαζί του.
Ο Χριστός επανήλθε στον Εαυτό Του, επανέλθετε κι εσείς στο δικό σας εαυτό.
Ο Χριστός ελευθερώθηκε από τον Τάφο, ελευθερωθείτε κι εσείς από τα δεσμά της αµαρτίας.
Σήμερα οι πύλες του Άδη ανοίγονται, και ο θάνατος καταργείται, ο παλαιός Αδάμ αποκαθίσταται και

ο νέος ολοκληρώνεται.
Ολόκληρη η δημιουργία ανακαινίζεται

χάρη στον Αναστάντα Χριστό.

(Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου,

Εις το Άγιον Πάσχα, P.G. 36, 624AB)

Θείος Λόγος

Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της Αναστάσεως. Διότι

η προσδοκία της απολαβής δυναμώνει την ψυχή, για να εργάζεται το αγαθό. Ο κάθε εργάτης είναι έτοιμος να υπομείνει κόπους και μόχθους, αν προβλέπει ότι θα πάρει μισθό για τους κόπους του. Έτσι γίνεται και με κάθε ψυχή. Όταν αυτή πιστεύει στην ανάσταση, είναι φυσικό να προσέχει τον εαυτό της. Αν όμως δεν πιστεύει

στην Ανάσταση, παραδίνεται στη φθορά και την καταστροφή.

(Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων,

Κατήχηση Φωτιζομένων ΙΗ', σελ. 549)

Θείος Λόγος

Επειδή ο Λόγος του Θεού έγινε αληθινά άνθρωπος, αληθινά εκπλήρωσε όλα όσα ανήκουν στους ανθρώπους. Έτσι, λοιπόν,

και κατά τον καιρό του Πάθους ζητεί να αποφύγει το ποτήριο, δείχνοντας ότι δεν πρέπει να ορμούμε εκούσια στους κινδύνους, αλλ’ όταν έρχονται να τους υπομένουμε με καρτερία. Γι' αυτό,

όταν σχεδιαζόταν η Σταύρωσή, ζητούσε να την αποφύγει, όταν όμως αποφασίσθηκε, παίρνοντας τον Σταυρό στους ώμους Του, προχώρησε με τη θέλησή Του ως νικητής.

(Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου,

Επιστολές, ΕΠΕ Α΄, 279)

Θείος Λόγος

Δεν πρέπει να ονομάζουμε θάνατο το τέλος αυτής της ζωής,

αλλά απαλλαγή από τον θάνατο, και χωρισμό από τη φθορά

και ελευθερία από τη δουλειά και παύση της ταραχής, και κατάργηση των πολέμων και υποχώρηση του σκότους και ανάπαυση από τους πόνους και τους κόπους και ηρεμία από

τον βρασμό και συγκάλυψη από τη ντροπή και αποφυγή

των παθών. Και, για να το είπω σύντομα, περιορισμό όλων

των κακών. Αυτά αφού τα κατόρθωσαν οι Άγιοι με θεληματική νέκρωση, έδειξαν τους εαυτούς τους ξένους και προσωρινούς κατοίκους της γης.

(Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, Ζ’ εκατοντάδα

διαφόρων κεφαλαίων, Φιλοκαλία Β’, σελ. 246)

Θείος Λόγος

Ο Σταυρός κατήργησε την αμαρτία,

έγινε για την οικουμένη καθαρτικό,

μέσο συμφιλιώσεως μετά από πολυχρόνια έχθρα

ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό,

άνοιξε τις πόρτες του ουρανού,

έκανε τους εχθρούς φίλους,

επανέφερε τον άνθρωπο, που είχε πέσει, στον ουρανό,

εγκατέστησε την ανθρώπινη φύση μας

στα δεξιά του θρόνου του Θεού,

μας χάρισε άπειρα άλλα αγαθά.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,

Κατά Ιουδαίων, Λόγος Γ ', ΕΠΕ 34, 178)

Θείος Λόγος

Οὐκοῦν σκόρπισον, ἀδελφὲ,
ἕως ἔτι συνέστηκεν ἡ τοῦ βίου πανήγυρις.
Τὰ τῆς ἀπολογίας πραγμάτευσαι·
πρὸ τοῦ τεθῶσιν οἱ θρόνοι, θρῆνον ἐπίδειξαι·
φθάσον τοῦ νυμφίου τὴν παρουσίαν·
δράμε τῆς ἁμαρτίας ὀξύτερον·
πρόλαβε τὴν ἐμπρόθεσμον διάγνωσιν·
θεράπευσον τὸν κριτήν·
μὴ καταδέξῃ τῷ βήματι παραστῆναι γυμνός.
Νῦν σκόρπισον χρήματα,
ἵνα τότε διαλύσῃς ἐγκλήματα·
λάλησον τῷ δικαστῇ καταμόνας,
ἵνα μὴ ἐπὶ πάντων καταδικάσῃ σε·
λάβε μεσίτην πρὸς τὴν αὐτοῦ θεραπείαν τὸν πένητα·
δι' αὐτοῦ τὸν κριτὴν δωροδόκησον·
αὐτῷ μόνῳ θάῤῥει τὸ τοιοῦτον μυστήριον·
δι' αὐτοῦ πώλει τοῖς καταδίκοις τὸ δίκαιον.

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

Θείος Λόγος

Να μη νομίζεις ότι ο Κύριος καταράστηκε χωρίς λόγο τη συκιά, αλλά το έκανε αυτό για να δείξει στους αχάριστους Ιουδαίους

ότι έχει δύναμη ικανή προς τιμωρία. Επειδή δηλαδή σε όλα

τα θαύματα του δεν είχαν δει ποτέ τίποτε κακό να προξενεί σε κάποιον, νόμιζαν ότι μπορεί μόνο να ευεργετεί και ότι δεν έχει τη δύναμη να κάνει κακό στους πονηρούς. Για τον λόγο λοιπόν αυτό από την άψυχη ύλη πείθει τον αχάριστο λαό, ότι μπορει και να τιμωρεί, αλλά δεν θέλει διότι είναι αγαθός.

(Αγίου Ισιδώρου Πηλουσιώτου,

ΕΠΕ Α', 73)

Θείος Λόγος

Μην φοβάσαι θυγατέρα Σιών. Να, ο βασιλεύς σου έρχεται καθισμένος σ’ ένα πουλάρι όνου.

(Ιω. ιβ' 75)

Με τα λόγια αυτά ο προφήτης εδείκνυε ότι αυτός είναι ο προφητευόμενος βασιλεύς, που είναι ο μόνος πραγματικός Βασιλεύς της Σιών. Διότι, λέγει, ο βασιλεύς σου δεν είναι φοβερός στους παρατηρητές, συνοδευόμενος από υπασπιστές και δορυφόρους, ή σύροντας πλήθος πεζών και ιππέων, ζώντας με πλεονεξία και απαιτώντας τέλη και φόρους, δουλείες και υπηρεσίες. Αντιθέτως, σημαία του είναι η ταπείνωση, η πτωχεία και η ευτέλεια, εφόσον εισέρχεται επάνω σε όνο χωρίς καμία έπαρση.

(Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά,

Εις την Κυριακήν των Βαΐων, ΕΠΕ 9, 417)