Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της Αναστάσεως. Διότι
η προσδοκία της απολαβής δυναμώνει την ψυχή, για να εργάζεται το αγαθό. Ο κάθε εργάτης είναι έτοιμος να υπομείνει κόπους και μόχθους, αν προβλέπει ότι θα πάρει μισθό για τους κόπους του. Έτσι γίνεται και με κάθε ψυχή. Όταν αυτή πιστεύει στην ανάσταση, είναι φυσικό να προσέχει τον εαυτό της. Αν όμως δεν πιστεύει
στην Ανάσταση, παραδίνεται στη φθορά και την καταστροφή.
(Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων,
Κατήχηση Φωτιζομένων ΙΗ', σελ. 549)
