Πήγαινε, αν θέλεις, στο δωμάτιο σου, κλείσε καλά τις πόρτες και παράθυρα και κάθε χαραμάδα που αφήνει φως, κάθισε μέσα, και θα δεις τι οδύνη έχει το σκοτάδι. Αν λοιπόν εδώ, που κάθεσαι χωρίς πόνο και βάσανα, υποφέρεις τόσο στο σκοτάδι, αν και μπορείς να βγεις μετά από λίγο, πόσο άραγε μεγάλη τιμωρία νομίζεις ότι είναι εκείνο το εξώτερο σκότος, όπου το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών και η άσβεστη φωτιά βασανίζουν αιώνια όσους οδηγήθηκαν οριστικά εκεί.
(Ευεργετινός Α', σελ. 71)
