Ἀνεβαίνεις
τά μαρμάρινα σκαλοπάτια τῆς Ἐκκλησίας ἀφήνοντας πίσω τήν πολύβοη Μαιζῶνος, περνᾶς
τόν Νάρθηκα, ἀνάβεις τό κερί τῆς προσευχῆς σου, εἰσέρχεσαι στόν κυρίως Ναό. Κάτω
ἀπ’ τόν κεντρικό πολυέλαιο καί κάτω ἀπό τό κράτος τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ, ὑπάρχει μιά
μεγάλη εἰκόνα στεφανωμένη μέ ὑπέροχα ἄνθη. Ἡ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ρώσου.
Δίπλα της τά τίμια λείψανά του. Ἡ μορφή του ἀσκητική καθώς τά μαῦρα ἐνδύματά
του (ράσα) προδιαθέτουν γιά μιά ἀγρυπνία διαφορετική.
«Κύριε
ἐκέκραξα!!»
Περιμάζεψε
τόν διασκορπισμένον νοῦν. Ἡ προσευχή ἀπόψε δέν εἶναι ἀτομική.
Ὁ
Ἀρχιερεύς, οἱ Ἱερεῖς καί οἱ Διάκονοι γονατίζουν λέγοντας τήν καθιερωμένη ἱκεσία.
Ἡ ὅλη σκηνή θυμίζει Πεντηκοστή τῆς «γονυκλισίας», τά ἀναμμένα καντήλια,
γίνονται πιό φωτεινά, ἀπ’ τά χαμηλωμένα ἠλεκτρικά φῶτα, σάν πύρινες φλόγες στίς
κεφαλές ὅλων διασκορπίζουν τό ἄσβεστο φῶς. Οἱ ἐξαίσιες ἁγιογραφίες ζωντανεύουν
καί τά φωτοστέφανα τῶν Ἁγίων φεγγοβολοῦν, δέν ξεχωρίζεις πλέον τίς λευκές
κεφαλές τῶν εὐσεβῶν ἱερέων ἀπ’ αὐτές τῶν Ἁγίων....
....
Ὅταν ἀνοίγει ἡ Ὡραία Πύλη ... σιγοῦν τά πάθη. Μόνο τά δακρυσμένα μάτια καί τά
φωτεινά πρόσωπα γνωστοποιοῦν, πώς ἡ ψυχή κάνει φτερά γιά ἄλλους κόσμους. Στήν Ἁγία
Τράπεζα συλλειτουργοῦν ὁ Ἅγιος Λουκᾶς μέ τό δικό μας Δεσπότη, τούς
λαμπροφορεμένους Ἱερεῖς καί Διακόνους. Ἡ Λειτουργία αὐτή εἶναι ἡ μυστική χαρά τῶν
Ἀγγέλων. Τά Χερουβείμ καί τά Σεραφείμ, τά μετάρσια, τά φτερωτά ... ἔχουν στήσει
χορό δοξολογίας στόν Ἐπουράνιο Θεό.
Ἡ
Ἐκκλησία περιβεβλημένη τόν Ἥλιο ... ζεῖ στούς αἰῶνες καί ζεῖ ἐδῶ .... ἀπόψε
.... τίς ἕσχατες ἡμέρες.
Ὁ
Ἅγιος Λουκᾶς τροφοδοτεῖ τίς καθημερινές μας Πέμπτες (καθιερωμένη Παράκληση τῆς
Εὐαγγελιστρίας) μέ αἰωνιότητα! Μέ τρόπο μυστηριακό ἐπιδρᾶ στήν ὕπαρξή μας καί μᾶς
οδηγεῖ στό χῶρο τῆς Μυστηριακης ζωῆς.
Διά
τοῦτο ἡ Ἀγρυπνία αὐτή στή μνήμη του εἶναι μυστική. Ἔζησε ὡς μυστικός πατέρας κι
ἄς ἦταν στόν κόσμο. Ὁ κόσμος γύρω του ἐχθρικός, αὐτός εὔσπλαχνος .... ἰατρός
.... ἱερωμένος ... οἰκογενειάρχης ... Ἴασε... ἀγάπησε .... συγχώρεσε .... ἐθεράπευσε
.... Ὑποτακτικός τῆς ταπείνωσης καί σταθερός τῆς πίστης ... μᾶς θεραπεύει ἀπ’
τούς οὐρανούς .... μᾶς ἐνισχύει .... μᾶς δυναμώνει ... ἑρμηνεύοντας ἔτσι τή
μυστική θεολογία.
Στόν
Ναό τῆς Εὐαγγελιστρίας σήμερα τήν 11ην Ἰουνίου τοῦ 2018 οἱ Ὀρθόδοξοι
Χριστιανοί μιᾶς εὐλογημένης πόλης μέ τόν Πνευματοφόρο Ἐπίσκοπο, τούς ἄξιους Ἱερεῖς,
τούς Διακόνους καί τόν χορό τῶν Ψαλτῶν ... ὕμνησαν καί δοξολόγησαν τόν Τριαδικό
Θεό σάν τήν πρώτη Ἐκκλησία. Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς πρεσβεύει γιά αἰώνια ζωή...
Μεσάνυχτα
καί πέρα... ὥρα ἀποχώρησης.
Περνᾶς
τούς φωτισμένους δρόμους καί τίς ἔρημες πλατείες, τήν σκοτεινή σιωπή τῶν λίγων
περαστικῶν.
Ἔχοντας
στό στόμα σου τό ψωμί καί τό κρασί τῶν Μυστηρίων, στό χέρι τό ἀντίδωρο τῆς ἀγάπης!
Βαθειά χαρούμενος καί γλυκά λυπημένος.
«Στήν
ποδιά σου φέρνεις νερό ἀπ’ τόν οὐρανό» (Βρεττᾶκος). Καλό ξημέρωμα!
Εὐγενία Πέττα-Λιάτσου
