Γιατί κάθε «απόλαυση», κάθε τι το «γλυκό», είναι αμαρτία; Γιατί η στιγμή της ηδονής είναι στιγμή οπού είναι πιο έντονα αισθητό το δικό μας εγώ και όσο πιο έντονη είναι η ηδονή, τόσο βαθύτερο είναι το ρήγμα που με χωρίζει από την καθολική αρμονία. Η ηδονή φέρνει την φιλαυτία, η φιλαυτία οδηγεί στο σπάσιμο της αρμονίας κι αυτή η τελευταία καρπό της έχει τον θάνατο.
(Πρεσβ. Αλεξάνδρου Ελτσιανίνωφ,
Πνευματικά Κεφάλαια,
Εκδόσεις «Τήνος»)
