(Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Ευεργετινός Α΄,σελ. 390)
Όποιος ασκείται στην πνευματική ζωή πρέπει να αναλαμβάνει και τα ευτελέστερα έργα με πολύ ζήλο και προθυμία, γνωρίζοντας ότι εκείνο που γίνεται για τον Θεό δεν είναι μικρό, αλλά μεγάλο, πνευματικό και άξιο των Ουρανών, και ελκύει για μας τις ουράνιες αμοιβές.
(Μεγάλου Βασιλείου, Ασκητικαί Διατάξεις, κεφ. ΚΓ΄, ΕΠΕ 9, 518-520)
Εκείνο που έχεις να κάνεις, κάνε το γρήγορα.
(Ιω. ιγ΄ 27)
Ο Χριστός δεν έπαψε μέχρι τέλους να διορθώνει εκείνον που επρόκειτο να Τον προδώσει. Ενώ λοιπόν γνώριζε, ότι ο Ιούδας δεν θα παραιτηθεί από την προδοσία, δεν έπαψε με συμβουλές, με προτροπές, με ευεργεσίες, ,με απειλές, με κάθε τρόπο διδασκαλίας να τον συγκρατεί από την προδοσία και να τον αναχαιτίζει συνεχώς με τον λόγο, σαν με κάποιο χαλινάρι. Κι΄ αυτό το έκανε, για να μας διδάξει, ότι κι΄ αν ακόμη γνωρίζουμε από πριν , ότι δεν θα πεισθούν οι αδελφοί, εμείς να κάνουμε κάθε τι που εξαρτάται από μας, εφόσον θα λάβουμε ολόκληρο τον μισθό μας για την συμβουλή που δώσαμε.
(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Εις Πτωχόν Λάζαρον, λόγος Α΄, ΕΠΕ 25, 402-404)
